Zdrowotne konsekwencje otyłości

Zdrowotne konsekwencje
otyłości

Otyłość jest chorobą przewlekłą, stanowiącą bezpośrednie zagrożenie zdrowia, definiowaną przez Światową Organizacje Zdrowia (WHO) jako nieprawidłowe i nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie człowieka.

W roku 2016 na świecie liczbę osób otyłych określono na ponad 650 mln. W Polsce ta liczba oscyluje w okolicach 8 mln. Zatrważające statystyki pokazują nam ogrom problemu, z którym obecnie mamy do czynienia.

Otyłość jest uznawana za podstawowy czynnik ryzyka rozwoju licznych chorób cywilizacyjnych, do których zalicza się choroby układu sercowo-naczyniowego, metaboliczne oraz nowotworowe.

Wraz ze wzrostem wskaźnika masy ciała (BMI) zwiększa się ryzyko wystąpienia chorób takich jak: cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, co w konsekwencji może się przyczynić do rozwoju zespołów wieńcowych (dusznica bolesna, zawał serca) i udaru mózgu.

Otyłość wpływa także na występowanie schorzeń typu: obturacyjny bezdech senny, zespół hipowentylacji, niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (NAFLD), kamica żółciowa, refluks przełykowo-żołądkowy, wysiłkowe nietrzymanie moczu, niepłodność, zaburzenia hormonalne, choroba zwyrodnieniowa stawów.

Pacjenci otyli częściej narażeni są na rozwój chorób nowotworowych, których przykładem są: rak wątroby, trzustki, okrężnicy, pęcherzyka żółciowego, jajnika, piersi, endometrium, gruczołu krokowego, nerki.

Liczne badania i publikacje potwierdzają, że otyłość może przyczynić się do przedwczesnego zgonu. 

Biorąc pod uwagę postępujący charakter choroby, z czasem mogący przyczynić się do wielu powikłań, a w konsekwencji do skrócenia życia, pacjent powinien być objęty opieką w momencie zdiagnozowania u niego nadwagi. Każdy pacjent z otyłością niezależnie od stopnia zaawansowania powinien być poddany leczeniu zachowawczemu, u osób z otyłością olbrzymią należy rozważyć leczenie chirurgiczne.

Operacje bariatryczne stanowią najskuteczniejszą metodą leczenia otyłości. Efektywnie przyczyniają się do redukcji masy ciała, a także do zmniejszenia ilości powikłań otyłości lub całkowitego ich wyeliminowania. Zwiększają szanse na poprawę jakości oraz w konsekwencji dają możliwość na wydłużenie życia.

Autor: mgr Ilona Kawa – pielęgniarka koordynująca opiekę bariatryczną, specjalista pielęgniarstwa chirurgicznego, Oddział Kliniczny Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej, Metabolicznej i Stanów Nagłych, Szpital Uniwersytecki w Krakowie

  1. Tarnowski W., Jaworski P., Operacje bariatryczne w praktyce, Gastroenterologia Kliniczna 2018, 10(3), 93–101.
  2. Olszanecka-Glinianowicz M., Dudek D., Filipiak K.J., Krzystanek M., Markuszewski L., Ruchała M., Tomiak E., Leczenie nadwagi i otyłości w czasie i po pandemii. Nie czekajmy na rozwój powikłań – nowe wytyczne dla lekarzy, Nutrition, Obesity Metabolic Surgery 2020, 6, 2: 1–13
  3. Bogdański P., Filipiak, Kowalska, K.J.I., et al., Interdyscyplinarne stanowisko w sprawie rozpoznawania i leczenia otyłości, Forum Zaburzeń Metabolicznych 2020, 11, 2, 47–54.
  4. Kawa I., Brzegowy M., Major K., Opieka nad pacjentem z otyłością olbrzymią leczonym chirurgicznie, Pielęgniarstwo chirurgiczne, red. n. Ścisło L., 2020, r. 28, s. 540-566.
  5. Płaczkiewicz‑Jankowska E., Czupryniak L., Strojek K., Jankowski P., Gajos G., Ruchała M., Szczepanek‑Parulska E., Stasiak M., Lewiński A., Rozpoznawanie i leczenie otyłości. Omówienie